ขอวาย เพื่อนายคนเดียว(yaoi) - นิยาย ขอวาย เพื่อนายคนเดียว(yaoi) : Dek-D.com - Writer
×

    ขอวาย เพื่อนายคนเดียว(yaoi)

    นอกเรื่อง Death Noet เราจัดให้เขามาวายกันให้จุใจเพื่ออะไรนะเหรอ- -* ไม่รู้กมือนกัน เอิ๊กๆๆ นี่ฉันบ้าไปแล้วแน่เลยแต่ขอจัดให้มันวายๆ จบข่าว

    ผู้เข้าชมรวม

    222

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    222

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  ตลก-ขบขัน
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.ย. 54 / 23:20 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       "ฮ้าว~ วันนี้ก็วันจันท์อีกแล้วเหรอเนี้ย" ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าขาว แววตาที่เซ็กซี่จับใจด้วยนัยตาคมสีน้ำตาลเป็นประกาย ที่พึ่งตื่นจากฝันบ่นด้วยอาการที่บอกว่า กูไม่อยากตื่นเลย ทั้งที่เราอัจฉริยะอยู่แล้วยังต้องไปเรียนอีกหราเนี้ย - -* 
            "
    ไลท์ รีบแต่งตัวแล้วลงมาทานข้าวได้แล้วเดี๊ยวไปสายหรอก" เสียงของคุณแม่ยางามิเรียกลูกชายของตนให้รีบแต่งตัวแล้วไสหัวออกจากบ้านไปซะ เพราะเธอจะไปซื้อของรดราคาที่ตลาดโบ้เบ๊......(นี่เป็นเรื่องสำคัญสำหรับคนเป็นแม่บ้าน..หรือว่างกมากกว่าก็ไม่รู้)  
            
             
    ผ่านไป 15 นาที  สุดหล่อของเราก็เดินลงมาด้วยท่าที่สุดจะแมนแต่ทะว่า...พรืด~ โครมๆๆตุ้บ เพียงเสี่ยววินาทีก็ไปนอนเล่นอยู่ที่หน้าบันได- -*
              "
    โอ้ย ดังจะหักไหมเนี้ย T^T"
              "
    หนูว่าไม่หักหรอกพี่ไลท์ เพราะปกติมันก็ไม่มีอยู่แล้วอะ555^O^" ซายุตอบด้วยความหมั่นไส้พี่ชายก่อนจะวิ่งหนีฝาพระบาทของพี่ชายตัวเอง

               
    กิ๊กก๊อง กิ๊กก๊อง ~~ ขณะนี้ได้เวลาเข้าเรียนในรอบเช้าแล้วขอให้นักเรียนทุกคนเข้าห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบด้วยค่ะ ปิ๊งป๊อง
               
    ให้ตายเถอะเสียงประกาศยังกับโรงเรียนอนุบาล นี่มันมัธยมปลายแล้วนะเฟ้ย- -* ฉันเรียนได้ที่หนึ่งของโรงเรียนตลอด5ปีเต็มๆทำไมต้องมาฟังอะไรที่ไร้สาระแบบนี้ด้วยหว้าไม่เข้าใจจริงๆ เบื่อชมัดเลยไม่มีอะไรสนุกๆทำเลยรึไงน่ะ ชักจะเบื่อแล้วซิไปหานอนเล่นที่สวนหลังโรงเรียนดีกว่า

                
    เพียงแค่นั้นอยู่ๆ ก็มีบางอย่างปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าฉันมันเป็นอะไรที่พูดยาก มันมากเกินพูดได้... อ๊ากกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตัวบ้าไรฟะเนี้ยO_o 
                "
    จ๊ะเอ๋  สุดหล่อ เมื่อกี้ นายบ่นว่าเบื่อใช่ไหมอ่ะ " ขอบอกไว้เลยว่ามันหน้าตาเหมืออีกัวน่าผสมแลคคูน มีปีกสีดำแต่งตัวยังกับเด็กแนว ทาปากแดงด้วย อุบาทมากๆ =_=!! 
                "
    นายเป็นใครเนี้ย แล้วมีธุระอะไรกับฉัน"
                "
    อะฮะ ขอแนะนำตัวเองนิสนุง ฉันชื่อ ลุค เป็นยมทูต ที่หล่อที่สุดขอบอก เรื่องที่อยากพูดคือนายอยากทำอะไรสนุกๆไหมละ นี่ขอแนะนำสมุดโน๊ตที่ไม่มีขายที่ไหนบนโลก " และลุคก็หยิบสมุดโน๊ตออกมาทั้งเล่มเป็นสีดำดูแล้วธรรมดา - -* สรุปมันเป็นยมทูต หรือเซลล์แมนกันแน่
                "
    นายคงคิดว่ามันธรรมดาใช่ไหมละ เดี๊ยวสาธิตให้ดู" อยู่ๆยมทูตหน้าปลาไหลก็หยิบ i-pad2 (ขนาดคนแต่งยังไม่มีเลย-*-)ขึ้นมาก่อนจะจิ้มๆ ไปที่ข่าวที่กำลังถ่ายทอดสดเรื่องนักฆ่าต่อเนื่องที่ถูกจับ  แล้วก็เขียนอะไรยุกยิกๆลงไปในกระดาษ แล้วอยู่ๆเจ้านั้นกำล้มลงไปสรุปคือหัวใจวายตายเมื่อดูในสมุตโน๊ตก็พบชื่อของหมอนั้นและสาเหตุการตาย 
                (
    สรุป ไลท์คุงของเราก็ทำสัญญากับยมทูตและฆ่าคนอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลา3เดือน)

               "
    ไลท์คุง ตื่นได้แล้วนะนอนหลับแบบนี้เดี๊ยวผมอดใจไม่ไหวปล้ำคุณจะทำไง^O^"
              "
    คนจะนอนอย่ามายุ่ง(_  _)Zzzz" อานะมีหลับต่อไม่รู้ตัวเลยว่าอยู่ในอันตราย
              "
    ไม่ตื่นใช่ไหม^^นี่แนะ" อยู่ๆเขาก็จับร่างเรียวบางของไลท์พลิกให้หงายหน้าขึ้นก่อนจะนั่งคอมตัวไลท์แล้วตรึ่งแขนของไลท์ไว้เหนือหัว ทำให้คนที่หลับอยู่ตื่นทันที
             "
    เฮ้ย......นายจะทำอะไรเนี้ย"เมื่อไลท์ลืมตาตื่นก็พบว่าคนตรงหน้าคือคนที่เขาเฝ้ารอให้กลับมาตั้งแต่3ปีที่แล้ว
             "(OoO)
    อะ..แอล" จากอารมที่ง่วงนอนตอนนี้ตื่นเต้นจนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
             "
    อรุณสวัสดิ์ครับ ไลท์คุง ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ"
             "
    แอลนายออกไปจากตัวฉันนะเฟ้ย-///-" ไลท์ยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมของแอลแต่ก็ไร้ผล 
             "
    คิดถึงจังเลย^O^" -///- อ๊ากเจ้าบ้าพูดอะไรออกมาอะอายเป็นนะเฟ้ย ในขณะที่ไลท์อายจนหน้าแดงแทบระเบิด แอลก็ค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ริมฝีปากของไลท์มากขึ้น ๆ ต่างคนต่างสบตาซึ่งกันและกัน ระยะห่างกระชับมากขึ้นๆๆ ...................


    โปรดติดตามอ่านต่อตอนต่อไปค่ะ

    โค้ดเพลง ใหม่ๆ อัพเดท 24 ชม.

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น